อาหารอัลคาไลน์คืออะไรและสามารถป้องกัน“ ร่างกายเป็นกรด” ได้หรือไม่?
หากคุณเคยไปเที่ยวแบบตั้งแคมป์ แคมป์ไฟคงเป็นส่วนหนึ่งของการผจญภัยกลางแจ้งของคุณ เช้าวันรุ่งขึ้น คุณอาจสังเกตเห็นว่าสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในกองไฟ คือ กองขี้เถ้าปุยสีขาว
สมมติว่าคุณไม่ได้เผาพลาสติก หรือสารปนเปื้อนอื่น ๆ ด้วย คุณอาจประหลาดใจที่ได้รู้ว่า ขี้เถ้าไม้ธรรมชาตินี้เป็นปุ๋ยที่อุดมไปด้วยคาร์บอน ซึ่งมีสารอาหารทุกประเภท เช่นแคลเซียม และโพแทสเซียม ที่ช่วยวงจรชีวิตของสิ่งแวดล้อมที่ดี
โดยทั่วไป ขี้เถ้าไม้เป็นสารทำปุ๋ยหมักที่มีประสิทธิภาพ เมื่อกระจายไปทั่วดิน ไม่เพียงแต่ทำให้ดินมีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นเท่านั้น แต่ยังก่อให้เกิดความสมดุลของ pH (potential of hydrogen) ผ่านการทำให้กรดเป็นกลาง [1]
คุณอาจสงสัยว่า…แคมป์ไฟและเถ้าไม้ที่มีคุณค่าทางโภชนาการเกี่ยวข้องอะไรกับมนุษย์ และพฤติกรรมการบริโภคอาหารของพวกเรา?
ปรากฎว่า การทำความเข้าใจคุณสมบัติในการบูรณาการของขี้เถ้าไม้แบบธรรมดา และวิธีการที่มันถูกสร้างขึ้น สามารถสอนเราได้มากมายเกี่ยวกับการรักษาร่างกายของเรา
อาหารอัลคาไลน์คืออะไร?
หากคุณไม่คุ้นเคยกับแนวคิดของอาหารอัลคาไลน์ (หรือที่เรียกว่า อาหารเถ้าอัลคาไลน์ หรืออาหารที่มีกรดอัลคาไลน์) โดยพื้นฐานแล้ว จะเกี่ยวข้องกับอาหารที่ช่วยในการต่อต้านความเป็นกรดที่ก่อให้เกิดโรค
เช่นเดียวกับการเผาไม้ให้เกิดขี้เถ้า ขี้เถ้าเป็นอัลคาไลน์ตามธรรมชาติ สำหรับอาหารที่เป็นด่าง จะสร้าง byproducts จาก “เถ้า” ของตัวเอง byproducts เหล่านี้ จะช่วยบำรุงเซลล์ของร่างกาย ขัดขวางไม่ให้ร่างกายกลายเป็นกรดมากเกินไปจนถึงขั้นก่อให้เกิดโรค
กล่าวอีกนัยหนึ่ง การย่อยอาหารที่สร้างอัลคาไลน์ จะสร้าง “เถ้า” ทางโภชนาการที่ช่วยปรับสมดุลของระดับ pH ในร่างกาย
คุณกำลังรับประทานอาหารที่เป็นกรดหรืออาหารทีเป็นด่าง
อย่างที่คุณทราบกันดีอยู่แล้วว่า ทุกสิ่งที่คุณกิน จะถูกย่อยสลายผ่านปฏิกิริยาทางเคมี และกระบวนการเผาผลาญ สิ่งนี้จะสร้างสารอาหารระดับพื้นฐานที่ร่างกายของคุณสามารถนำไปใช้ในการผลิตพลังงาน, การสร้างกล้ามเนื้อ และการสร้างฮอร์โมนตลอดเวลา เป็นต้น
ขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณกิน “เถ้า” ที่เหลืออยู่หลังจากที่อาหารถูกเผาผลาญ อาจมีส่วนช่วยในการเจริญเติบโต และความเป็นอยู่ที่ดีของร่างกาย ผ่านการทำให้เป็นด่าง หรือการสลายตัวโดยการทำให้เป็นกรด 
เมื่อคุณบริโภคอาหารที่มีอัลคาไลน์ หรืออัลคาไลน์สูง ก็เหมือนการเพิ่ม “ไม้” เข้าไปในกองไฟภายในร่างกายมากขึ้น พร้อมกับไม่มีอะไรอื่นที่อาจทำให้เป็นมลพิษได้
แต่เมื่อคุณบริโภคอาหารที่มีกรด จะเหมือนกับการโยน“ ขวดพลาสติก” ลงบนกองไฟ เมื่อถังขยะนี้เผาเสร็จ มันจะทิ้ง byproducts ของขยะพิษทุกประเภทที่ปนเปื้อน “ขี้เถ้า” ที่เหลือทำให้ร่างกายเป็นกรด ด้วยเหตุนี้จึงไม่สามารถ “ให้ปุ๋ย” แก่ร่างกายได้อย่างเหมาะสมเพื่อการยังชีพอย่างต่อเนื่อง
โรคอ้วนอาจเป็นสัญญาณของร่างกายที่เป็นกรด
เมื่อร่างกายอยู่ในสภาวะเป็นกรดตลอดเวลา (หมายถึงระดับ pH ต่ำเกินไป) สิ่งเลวร้ายทุกประเภทอาจเกิดขึ้นได้ แหล่งกักเก็บของอิเล็กโทรไลต์ภายในร่างกาย เช่น แคลเซียม และโพแทสเซียม จะลดลงอย่างรวดเร็ว เนื่องจากร่างกายถูกบังคับให้ปล้นเกลือแร่เหล่านั้นจากไต เพื่อพยายามเพิ่มระดับ pH ให้กลับมาเป็นปกติ
แหล่งกักเก็บแร่ธาตุในกระดูก, อวัยวะสำคัญ, เนื้อเยื่อ และเซลล์ ก็หมดลงเช่นกัน เนื่องจากร่างกายดึงสารอาหารจากที่ที่สามารถทำได้ เพื่อให้ได้สภาวะสมดุลของกรดเบส 
การสูญเสียอิเล็กโทรไลต์ และแร่ธาตุเหล่านี้ จะส่งผลต่อความสามารถของร่างกายในการดูดซึมวิตามิน เนื่องจากแร่ธาตุที่ปัจจัยในการดูดซึมที่สำคัญของวิตามินกำลังขาดแคลน
ตามมาด้วยการสะสมของสารพิษ และเชื้อโรคอย่างรวดเร็วทั่วร่างกาย เนื่องจากระบบกำจัดของเสีย ต้องอาศัยแร่ธาตุ และอิเล็กโทรไลต์เดียวกันเหล่านี้ เพื่อที่จะทำงานต่อสู้ให้ทันกับการโจมตีของสารพิษ
ผลลัพธ์สุดท้ายของร่างกายที่มีกรดมากเกินไป มักจะเป็นโรคอ้วน เนื่องจากเซลล์ไขมัน เป็นที่ที่ร่างกายเก็บทั้งสารพิษและกรดส่วนเกิน
PH ในอุดมคติของเลือดมนุษย์คืออะไร?
ร่างกายมนุษย์ได้รับการตั้งโปรแกรมให้รักษาสมดุลของซีรั่ม (เลือด) ที่เป็นด่างเล็กน้อย ระดับ pH ระหว่าง 7.35 ถึง 7.45 อย่างไรก็ตาม อาหารที่สร้างกรดจะขัดขวางความสามารถของร่างกายในการทำเช่นนั้นอย่างมาก
อาหาร standard American diet (SAD) เป็นตัวอย่างของอาหารที่สร้างกรดที่ทำให้คุณมีสุขภาพที่ไม่ดี
- มันขาดสารอาหารที่สร้างอัลคาไลน์ เช่น แมกนีเซียม, โพแทสเซียม และไฟเบอร์
- นอกจากนี้ยังมีไขมันที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพที่ก่อตัวเป็นกรดสูง, น้ำตาล และสารกันบูด
ผลที่ตามมา คือ ภาวะเลือดเป็นกรดจากการเผาผลาญ ซึ่งสามารถแสดงออกมาได้หลายวิธี โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเจ็บป่วยเรื้อรังและทำให้ร่างกายทรุดโทรม [2] นี่คือเหตุผลที่ผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพจำนวนมากขึ้น สนับสนุนให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารที่มีฤทธิ์เป็นด่างสูง ซึ่งช่วยให้ร่างกายบรรลุจุด pH ในอุดมคตินั้นได้ง่ายขึ้น โดยไม่ต้องทำงานหนักเกินไป ซึ่งจะช่วยเพิ่มศักยภาพด้านสุขภาพของร่างกายให้สูงสุด
อาหารที่เป็นกรดกับอาหารที่มีอัลคาไลน์สูง: การเลือกอาหารที่ดีที่สุด
อาหารชนิดใดที่ก่อตัวเป็นด่างและชนิดใดเป็นกรด? ก่อนที่จะตอบคำถามนี้ สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่า การที่อาหารมีรสชาติเป็นกรดไม่จำเป็นต้องหมายความว่าอาหารนั้นจะก่อตัวเป็นกรดภายในร่างกาย
เช่น กรดซิตรัส เป็นด่าง เมื่อบริโภคเข้าสู่ร่างกาย 
ตัวอย่างที่โดดเด่นอย่างหนึ่ง คือ ผลไม้รสเปรี้ยว เช่น มะนาว แม้จะมีความเป็นกรดสูงมาก แต่มะนาวก็เป็นอาหารที่ก่อให้เกิดอัลคาไลน์มากที่สุดเมื่อบริโภคเข้าไป
ด้วยเหตุนี้สิ่งที่คุณต้องรู้เพื่อสร้างอาหารที่มีอัลคาไลน์สูง [3-5] คือ :
อาหารอัลคาไลน์ มักจะเป็นอาหารสด ไม่ผ่านการปรุงแต่ง (raw) ที่ปลูกแบบออร์แกนิก และพบได้ในแผนกผักสด ผลไม้
เช่น บีทรูท, ผักโขม, บร็อคโคลี, อาร์ติโช้ก, กะหล่ำบรัสเซลส์, กะหล่ำปลี, กะหล่ำดอก, แครอท, แตงกวา, สาหร่าย, หน่อไม้ฝรั่ง, ผักคะน้า, หัวไชเท้า, กระหล่ำปลี และหัวหอม รวมทั้งอะโวคาโด, ผักกาด, ผักชีฝรั่ง, ถั่วลันเตา , มันเทศ, มะเขือ, ถั่วเขียว, บลูเบอร์รี่, ลูกแพร์, องุ่น, กีวี, แตงโม, ส้ม, มะเดื่อ, อินทผลัม, มะม่วงและมะละกอ อาหารทั้งหมดนี้มีฤทธิ์เป็นด่างต่อร่างกาย
แอปเปิ้ล, อัลมอนด์, มะเขือเทศ, เกรปฟรุต, เห็ด, ผักกาด, มะกอก, พีช, พริกหยวก, สับปะรด, เชอร์รี่, แอปริคอต, สตรอเบอร์รี่ และกล้วย เป็นอาหารที่สร้างอัลคาไลน์ที่ดีเยี่ยม เช่นเดียวกับน้ำแร่ธรรมชาติ ซึ่งโดยทั่วไปจะมีความเป็นด่างเล็กน้อยหรือ เป็นกลาง
หลีกเลี่ยงหรืออย่างน้อยที่สุด จำกัด อาหารที่เป็นกรด 
อีกด้านหนึ่ง คือ อาหารที่สร้างกรด ซึ่งรวมถึงน้ำอัดลม และอะไรก็ได้ที่ผ่านกระบวนการแปรรูป เช่น แอลกอฮอล์, กาแฟ, น้ำตาล และธัญพืชทั่วไป, ผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์, ไข่ และผลิตภัณฑ์จากนม การบริโภคอาหารที่สร้างกรดมากเกินไป ในขณะที่ไม่ออกกำลังกายเป็นประจำ และการนอนหลับอย่างผิดปกติ เป็นสูตรสำหรับภาวะเลือดเป็นกรด สิ่งที่ซับซ้อนขึ้นไปอีก คือ ความเครียดในระดับสูง และการสัมผัสกับสารเคมีที่เป็นพิษเป็นประจำ
4 ประโยชน์ที่สำคัญของอาหารอัลคาไลน์
การทำให้ร่างกายเป็นด่าง มีข้อดีต่อสุขภาพมากมาย ประโยชน์ที่สำคัญ 4 ประการที่ควรพิจารณามีดังนี้
- สิ่งแรกที่เกิดขึ้นในระหว่างภาวะเลือดเป็นกรด คือ ร่างกายจะเริ่มปล้นอิเล็กโทรไลต์ และแร่ธาตุจากกระดูก และอวัยวะสำคัญ การรับประทานอาหารอัลคาไลน์ เป็นวิธีที่แน่นอนในการเก็บรักษาอิเล็กโทรไลต์ และแร่ธาตุเหล่านี้ไว้ในที่ที่ต้องการใช้มากที่สุด [6] ผลก็คือ ร่างกายจะมีแนวโน้มที่จะเกิดโรคกระดูกพรุน หรือการสูญเสียกระดูกน้อยลง ระบบกล้ามเนื้อจะยังคงแข็งแรง และมีชีวิตชีวา และการผลิตฮอร์โมน รวมทั้งฮในต่อมไทรอยด์, ต่อมหมวกไต และต่อมใต้สมองจะยังคงมีประสิทธิภาพสูงสุด
- การอักเสบเรื้อรัง ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อเกือบทุกระบบของร่างกาย เป็นผลเสียอีกประการหนึ่งของภาวะเลือดเป็นกรดที่สามารถเอาชนะได้หรืออย่างน้อยก็ลดลงอย่างมากโดยการรับประทานอาหารและวิถีชีวิตที่เป็นด่าง ทุกอย่างตั้งแต่ระบบหัวใจ และหลอดเลือด และระบบโครงร่าง ไปจนถึงระบบต่อมไร้ท่อ และระบบประสาทส่วนกลาง สามารถปรับปรุงได้โดยการกำจัดกรดทั้งหมด ซึ่งเป็นข่าวดีสำหรับผู้ที่มีอาการปวดเรื้อรัง
- เมื่อร่างกายไม่ต้องดึงอิเล็กโทรไลต์ และแร่ธาตุจากระบบที่สำคัญ เพื่อต่อสู้กับภาวะเลือดเป็นกรด สารอาหารที่เป็น “powerhouse” อย่างแมกนีเซียม ซึ่งจำเป็นสำหรับกระบวนการทำงานของเอนไซม์หลายร้อยชนิดทั่วร่างกาย ก็สามารถทำตามที่ออกแบบไว้ได้
ตัวอย่างเช่น “การกระตุ้น” ของโปรฮอร์โมนวิตามินดี ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ หากไม่มีแมกนีเซียมอยู่เป็นปัจจัยร่วม หมายความว่า คนที่มีภาวะเลือดเป็นกรดมักจะขาดวิตามินดี จึงทำให้ระบบภูมิคุ้มกันและต่อมไร้ท่ออ่อนแอลง - อาหารที่สร้างอัลคาไลน์ ช่วยต่อสู้กับโรคอ้วน โดยการปรับระดับเลปติน และเพิ่มกลไกการเผาผลาญไขมันของร่างกาย ด้วยการเผาผลาญไขมันเหล่านี้ การทำให้เป็นด่างจะปล่อยกรดที่สะสมไว้ทั้งหมด และสารพิษอื่น ๆ ที่มีอยู่ในเนื้อเยื่อไขมันออกไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้ร่างกายขับออก และกลายเป็นด่างได้มากขึ้น
เมื่อร่างกายอยู่ในสภาวะที่เป็นกรด ร่างกายจะพยายามป้องกันตัวเองจากความเสียหายที่เลวร้ายที่สุด โดยการกักเก็บกรดส่วนเกินไว้ในเซลล์ไขมัน แม้ว่าสิ่งนี้จะช่วยป้องกันอวัยวะที่สำคัญไม่ให้ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง แต่การเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของร่างกายนี้ เป็นผลอาจทำให้เกิดปัญหาอื่น ๆ ไม่น้อย ก็คือโรคอ้วน [7]
